کیفیت سواری در حال حرکت خوب است و تنها کمی صدای باد وارد کابین می‌شود، اما مزاحمت چندانی ایجاد نمی‌کند.

تردیدی نیست که نسل دوم آماروک یک پیکاپ راحت‌تر و نرم‌تر نسبت به نسل قبلی خود است، اما کیفیت سواری آن تا حد زیادی به نسخه و اندازه چرخ‌ها وابسته است.

روی بزرگراه‌های صاف، آماروک نقش یک شاسی‌بلند نیمه‌لوکس را به‌خوبی ایفا می‌کند و سواری آرام و پایدار آن، ماهیت تجاری پلتفرم را پنهان می‌کند – تا زمانی که سطح جاده خواستهٔ خاصی از سیستم تعلیق نداشته باشد.

اما روی جاده‌های ناهموار و مسیرهای بین‌شهری، شخصیت پیکاپ بودن خودرو کاملاً خود را نشان می‌دهد. با رینگ‌های بزرگ‌تر، تکان‌های بیشتری روی دست‌اندازها احساس می‌شود و عبور از چاله‌ها با ضربه مشخصی همراه است.

این ناهماهنگی‌ها در نسخه‌های پایین‌تر با رینگ‌های ۱۸ اینچی بسیار کمتر است و سواری نمونه‌های ساده‌تر، به شکل شگفت‌انگیزی نرم و کنترل‌شده به‌نظر می‌رسد.

فرمان‌دهی دقیق و قابل پیش‌بینی است، اما بازخورد چندانی از جاده به راننده منتقل نمی‌کند و بر خلاف نسل اول آماروک که از سیستم هیدرولیکی بهره می‌برد، ارتباط عمیق‌تری با سطح مسیر حس نمی‌شود.

آماروک خودرویی توانمند است که از هر نظر نسبت به نسل قبلی خود به‌وضوح پیشرفت کرده و برتری دارد. با وجود استفاده از پلتفرم و پیشرانه‌های فورد، سطح پالایش، کیفیت سواری و فناوری آن به خودروهای سواری نزدیک شده و آن را به یکی از مدعیان جدی در کلاس پیکاپ‌ها تبدیل کرده است.

با این حال، هرچند کابین آماروک فضای جادار و حس پریمیومی لازم برای سفرهای طولانی را فراهم می‌کند، دو نکته از جذابیت آن می‌کاهد: کنترل‌های لمسی و پیچیده برای تنظیم سیستم تهویه و سواری نسبتاً خشک در نسخه‌های فول‌آپشن با رینگ‌های بزرگ‌تر.

ترجمه شده از سایت autocar.co.uk