«منتظر باشید»: حتی آئودی هم به دنبال رقیبی برای مرسدس‌بنز G کلاس است

خودروساز آلمانی حدود سه سال پیش به عرضه خودرویی رقیب برای لندرور دیفندر اشاره کرده بود — اما حالا به نظر می‌رسد این بار ماجرا جدی است.

نزدیک به سه سال از زمانی که مدیر پیشین طراحی آئودی به ساخت رقیبی برای مرسدس‌بنز G کلاس اشاره کرد می‌گذرد. در حالی که این آیکون آفرودی همچنان فروش قدرتمندی دارد، آئودی هنوز خودرویی در این کلاس معرفی نکرده است.

 

 

اما به نظر می‌رسد این وضعیت به‌زودی تغییر کند. اگرچه از سال ۲۰۲۳ تاکنون اتفاق خاصی رخ نداده، اما گرنوت دلنر، مدیرعامل آئودی، اخیراً در گفت‌وگو با Autocar گفته است که نباید «رویای ساخت یک SUV آفرودی قدرتمند توسط آئودی را فراموش کنیم».

با اینکه دلنر پیش‌تر از ساده‌سازی سبد محصولات آئودی صحبت کرده بود، تأکید کرده که این موضوع به معنای حذف مدل‌های خاص و نیچ نیست. او گفته است:

«کاملاً منطقی است که در کنار تمرکز بر محصولات اصلی، چند مدل خاص و متفاوت هم داشته باشیم تا به رشد برند کمک کنند و ایده‌های جدید را از این بخش‌ها به محصولات اصلی منتقل کنیم. این بخشی از استراتژی ماست.»

 

 

چنین مدلی می‌تواند نقش یک پرچم‌دار فناوری را برای آئودی ایفا کند و در عین حال وارد بخشی از بازار شود که هم محبوب است و هم سودآور.

در سال ۲۰۲۳، زمانی که مارک لیخته گفته بود «فضا برای چنین خودرویی وجود دارد»، توضیح داد که این SUV که قرار بود کاملاً برقی باشد، شباهتی به G کلاس یا لندرور دیفندر نخواهد داشت و «چیزی متفاوت» خواهد بود.

این «چیز متفاوت» ممکن است بر پایه پلتفرم Scout ساخته شود، و آئودی احتمالاً از آن فراتر از ساختار فنی نیز بهره ببرد. با توجه به تعرفه‌های جدیدی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، وضع کرده است، آئودی برای تولید خودرو در خارج از آمریکا با چالش روبه‌رو خواهد بود.

 

 

تولید یک آئودی بر پایه Scout در خاک آمریکا می‌تواند به این برند کمک کند تا از تعرفه‌ها جلوگیری کند — هرچند هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده است. دلنر گفته تصمیم‌گیری درباره ساخت کارخانه اختصاصی آئودی در آمریکا «به نحوه همکاری ما با دولت آمریکا بستگی دارد».

در پایان، او تأکید کرده است که باید «منتظر بمانیم».

 

ترجمه شده از سایت motor1

 

 

در قسمت جلو، طراحی داشبورد مشابه خودروهای جدید کیا است: نمایشگر دیجیتال ۷ اینچی برای پشت فرمان و نمایشگر مرکزی ۱۲.۹ اینچی برای سیستم اطلاعات و سرگرمی که بر پایه‌ی Android Automotive توسعه یافته و کاربری ساده‌ای دارد.

در بازار بریتانیا، خریداران نسخه‌ی Cargo می‌توانند از بین سیستم‌های قفسه‌بندی از پیش انتخاب‌شده توسط شرکت Würth (تخصصی در مونتاژ و اتصالات صنعتی) گزینه‌ی موردنظر خود را انتخاب کنند.

تعداد دکمه‌های فیزیکی کمتر از حد انتظار است؛ کنترل سیستم تهویه بر روی نمایشگر لمسی قرار دارد و دکمه‌های فیزیکی محدود بیشتر برای باز کردن درها به کار می‌روند.

نباید انتظار تزئینات لوکس داشته باشید — ماهیت کاری PV5 در مواد مقاوم اما کاربردی کابین مشهود است. طراحی داخلی هوشمندانه و پر از فضاهای ذخیره‌سازی کاربردی است، از جمله محفظه‌هایی در زیر کف کابین.

تنها نکته‌ی ناامیدکننده برای بازار بریتانیا این است که تنها با یک طرح داخلی ساده عرضه می‌شود؛ نسخه‌ی کره‌ای با تریم قهوه‌ای تیره بسیار شیک‌تر بود و احتمالاً می‌توانست به محبوبیتی خاص دست پیدا کند.

 

 

موقعیت رانندگی بالا و عمودی است، همان‌طور که از یک ون انتظار می‌رود، و با وجود ابعاد قابل‌توجه خودرو، دید راننده به لطف پنجره‌های بزرگ و آینه‌های جانبی عظیم بسیار مناسب است.

کابین نسخه‌ی Cargo نیز تقریباً مشابه است، اما از مواد سخت‌تر مانند کفپوش‌های TPO استفاده شده تا با ماهیت کاری خودرو هماهنگ باشد.

صندلی سرنشین جلو قابل جدا شدن است تا فضای بار بیشتر شود، و فضای مفیدی بین صندلی‌ها و دیواره‌ی جداکننده‌ی بخش بار وجود دارد.

کیا اعلام کرده است که نسخه‌ی PV5 Cargo L2/H2 با ظرفیت ۵.۱ مترمکعب، حدود ۱.۵ مترمکعب فضای بار بیشتری نسبت به نسخه‌ی بلندتر ID Buzz Cargo ارائه می‌دهد. همچنین دارای لبه‌ی بارگیری پایین ۴۱۹ میلی‌متری و ارتفاع جانبی ۳۹۹ میلی‌متری است که جابه‌جایی بار را آسان‌تر می‌کند.

 

 

با توجه به اینکه کیا PV5 به‌عنوان یک خودروی تجاری توسعه یافته، تمرکز اصلی آن بیشتر بر بهره‌وری است تا عملکرد — با این حال، هم در نسخه‌ی Cargo و هم Passenger، تجربه‌ی رانندگی بسیار دلپذیری ارائه می‌دهد.

تحویل قدرت موتور الکتریکی بسیار نرم و روان است، و گرچه از نظر توان فوق‌العاده قوی نیست، حتی در نسخه Long Range با توان ۱۶۰ اسب‌بخار (که مورد آزمایش قرار گرفت)، به‌خوبی از عهده‌ی وزن خالص ۲۰۷۰ کیلوگرمی مدل Passenger برمی‌آید.

البته، قرار نیست در مسابقات درگ برنده شوید، اما شتاب اولیه و واکنش خودرو قابل قبول است و در بزرگراه‌ها به‌راحتی وارد حالت کروز آرام و بی‌صدا می‌شود.

 

 

PV5 از جدیدترین نسخه سیستم بازیابی انرژی ترمز (Regenerative Braking) که در خودروهای برقی کیا دیده می‌شود، بهره می‌برد. این سیستم دارای چهار سطح قابل تنظیم است که از طریق پدال‌های پشت فرمان انتخاب می‌شوند.

با نگه داشتن پدال سمت راست، حالت جدیدی به نام سیستم ترمز احیایی هوشمند (Smart Regenerative Braking) فعال می‌شود که با استفاده از داده‌های ناوبری و فاصله خودروهای جلویی، سرعت را به‌صورت خودکار تنظیم می‌کند. عملکرد آن به‌ویژه در ترافیک بسیار طبیعی و هوشمندانه است.

نسخه Cargo که ما آزمایش کردیم بدون بار بود، اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که این خودرو حتی در صورت بارگیری کامل، با مشکل عملکردی روبه‌رو شود.

 

 

می‌توان فهمید که پلتفرم کیا PV5 از یک پلتفرم خودروی سواری مشتق شده و نه از یک پلتفرم مخصوص خودروهای تجاری (CV)، زیرا در هندلینگ آن نوعی پختگی و تعادل دیده می‌شود که در بسیاری از ون‌ها وجود ندارد.

طراحی با اُورهنگ‌های کوتاه باعث می‌شود کنترل و هدایت خودرو آسان باشد، و فرمان آن سبک است — هرچند ممکن است هیجان‌انگیز نباشد. البته اگر بخواهید با سرعت بالا در پیچ‌ها حرکت کنید، وزن زیاد PV5 خودش را نشان می‌دهد.

در عبور از دست‌اندازها کمی خشکی و تکان احساس می‌شود، اما در مقایسه با بسیاری از ون‌های مبتنی بر MPV، سواری آن نرم‌تر و متعادل‌تر است.

روی چرخ‌های ۱۶ اینچی نیز عملکرد بسیار بی‌صدا و آرامی دارد، به‌طوری که حتی صدای جاده به‌سختی شنیده می‌شود و تجربه‌ای راحت و ساکت را برای سرنشینان رقم می‌زند، هرچند که عایق‌بندی کابین هنوز در حد خودروهای سواری ممتاز نیست.

موتور برقی عملکردی بی‌صدا و نرم دارد و فضای داخلی به‌طور کلی آرام است، اما سطح عایق‌بندی و سکوت آن به اندازه‌ی یک خودروی سواری خالص نیست — با این حال، کاملاً قابل قبول است.

در حالت بدون بار، نسخه‌ی Cargo تقریباً همان کیفیت سواری نسخه‌ی Passenger را ارائه می‌دهد، بنابراین رانندگانی که هر روز ساعات طولانی از آن استفاده می‌کنند، می‌توانند روی راحتی و نرمی آن حساب کنند.

 

ترجمه شده از سایت autocar.co.uk